گرافیک به عنوان یکی از ارکان اصلی در طراحی صحنه نقش بسیار مهمی را در چیدمان و استفاده صحیح از اشیاء و لوازم و نور در طراحی و اجرای دکوراسیون صحنه ایفا می کند

گرافیک امروزه  به عنوان یک صنعت ودانش هنری  و چشم نواز در خدمت تمامی اصناف به پیشرفت خود ادامه میدهد.طراحی صحنه در هنرهای نمایشی و تئاتر نیز از این قاعده یعنی استفاده از ابزار های درست گرافیک مستثنی نبوده و بسیار کاربردی تر از قبل به نظر می رسد.ر تعریف اجمالی طراحی صحنه اینگونه می توان گفت که  مکمل چهارچوب و استخوان بندی یک نمایش ( تئاتر ) است.طراحی صحنه یک نمایش یا فیلم براساس داستان ( نمایشنامه و یا فیلمنامه ) شکل می گیرد.در طراحی صحنه چیدمان اشیاء و اسنفاده از رنگ و نور و ابزار همگی می بایست درراستای حس و حال داستان و تعریف و القای احساسات روی صحنه باشند پس براحتی نمی توان از طراحی صحنه گذشت زیرا که طراحی و اجرای آن نیاز به تخصص ویژه و کارآمد دارد.

اهمیت طراحی صحنه و رابطه آن با گرافیک

پس با توجه به اهمیت طراحی صحنه در هنرهای نمایشی ( تئاتر و سینما ) قطعن استفاده درست از  ابزار وصنعتی به نام گرافیک می تواند نقش مهمی درطراحی صحنه داشته باشد.استفاده درست و دقیق از ابزار و رنگ ها و خلق تصاویر و تابلو هایی که نیازهای اصلی صحنه را برای تماشاگر برآورده می کنند همگی در کنار هم می توانند اثری ماندگار و فاخر را در ذهن تماشاگران بسازند. همانطوری که قاب صحنه به مانند یک تابلوی نقاشی می ماند که اهمیت دادن به ساختار ریتم  و رنگ و  نور و همچنین چیدمان اشیاء در کنار حرکت ( بازی ) بازیگران درکنار هم می بایست به یک همخوانی تکامل یافته برسند.

رضا مهدی زاده ( طراح صحنه ) درباره شناخت یک طراح صحنه از گرافیک و معماری این گونه می گوید که:درک مبانی هنرهای تجسمی کاملا الزامی است به‌دلیل آنکه طراح به نوعی یک گرافیست است. حتی اگر تنها یک صندلی در صحنه باشد؛ طراح باید نظام پیوستار بین بازیگر و فضا و سازه صندلی را زودتر از کارگردان تشخیص بدهد و بتواند ارتباط آنها را به‌شکلی گرافیکی و پویا بوجود بیاورد. درگام نخست باید یک گرافیست باشیم و در گام دوم معمار، چراکه باید توانایی خلق طراحی صحنه ساختمانی با مختصات گرافیکی متناسب با شرایط موضوعی متن نمایشی را داشته باشیم.

علت ضعف برخی آثار

با توجه به اهمیت طراحی صحنه و نیاز به داشتن گاهی و دانش ( تحصیلات آکادمیک) در کنار تجربه بازهم برخی ازطراحان صحنه تنها با اکتفا به کپی برداری از برخی آثار خارجی و یا اجراع به احساسات و شیوه نامه ای که تنها مولف آن خود بوده اند دست به طراحی و اجرای آثاری می زنند که شاید در حالت بسیار خوب آن بتوان از آن اثر به عنوان یک اثر چم نواز یاد کرد اما با کمی دقیق شدن در آن می توان به جزییات ناهمگونی که همگی برگرفته از عدم شناخت درست و کامل از دانش گرافیک است پی برد.چیدمان های بدون ریتم و مرده و استفاده از رنگ های بی ربط که گاها حتی در تضاد با حس موجود داخل صحنه بوده و یا استفاده از ابزار های ناکارآمد که تنها از زیبایی آنها در دکوراسیون صحنه استفاده شده است.اما در پایان اینگوه می توان گفت گرافیک به عنوان یک دانش کارآمد می تواند به کمک طراحان صحنه بیاید و یک طراح صحنه نیز می بایست در طراحی و اجرای  یک اثر از تمام عناصر گرافیکی به صورت صحیح کارآمد بهره ببرد به شرط آنکه درک درست و تجربه کافی را در کنار دانش (آکادمیک) چاشنی کار خود قرار بدهد

نور  و عناصری پر از احساسات

یک گرافیست خلاق  می تواند یک روانشناس خوبی هم باشد آنهم درست در جایی که احساسات فواران می کنند و ابراز می شوند. توصر کنید در یک سالن تئاتر مشغول تماشای صحنه ای تراژدی هستید و نور صحنه با شما کاری می کند که با دیدن قهرمان داستان  نا خودآگاه مجبور به بروز احساسات خود می شودو یا برعکس نوری در تضاد بافضای صحنه تمام احساساتی می توانستید از دیدن یک تئاتر بروز بدهید را به خراب می کند چرا که نورها و رنگ ها با توجه به کیفیت و نوع به کاری گیری همگی دارای منابع بسیار قوی احساسات هستندو هرکدام می توانند در موقعیت های مختلف بیانگر یک حس باشند. همانطوریکه در استفاده از رنگ ها در گرافیک به موقعیت و  و پیام روانشناسانه  آن اثر بر میگردد در طراحی صحنه تئاتر نیز رنگ ها و نور ها نیز همگی پیام آور احساسات و عواطفی هستند که می بایست در چهارچوب اثر مورد استفاده قرار بگیرند.پس برای یک طراح صحنه و یا کسی که مسول اجرای  آن می باشد استفاده از رنگ ها نقش موثری در تولید و ساخت و اجرای آثارش میس تواند داشته باشد بطوریکه گاهی همان نور و یا همان رنگ ها به تنهایی به عنوان یک عنصر موفق در طراحی صحنه باعث جاودانگی یک صحنه تئاتر فاخر شده اند.