نویسنده چیره دست و داستان پردازی که پایتخت شش آن را خیلی کم داشت

نویسنده خوب و خوش قلم بی شک به عنوان یکی از ارکان اصلی تولید و ساخت یک مجموعه تلویزیونی محسوب می شودکه بود و نبودآن می تواند نقش تعیین کننده ای در مجموعه داشته باشد

نویسنده خوب ؛ کسیکه از تفکرات خود می تواند یک داستان پرهیجان و یا یک درام جذاب و یا قصه کمدی پر خنده را برای مخاطبان خود بسازد ؛ اما در بین نویسندگان ، نویسنده های فیلنامه ویا همان فیلنامه نویسان نقش موثرتری دراین مهم دارند.فیلنامه نویسان با بکارگیری از قدرت تخیلات خود داستانی تصویری را برای مخاطبان خود می نویسند که بازیگران می بایست به شخصیت های آن جان داده و توسط کارگردان قصه ساخته و تبدیل به یک فیلم ویا یک سریال شود.

اما جدای از تمام ایرادات فنی و تمام تفسیر ها و نقد ها وهمچنین تعریف و تمجیدات از سریال پایتخت شش که در نوروز ۹۹ به روی آتن رفت ، ضعف مشهود این مجموعه را میتوان در عدم داستان پردازی قوی دانست ، موضوعی که باتوجه به سطح توقعات مخاطبان که سازندگان این سریال تا پای ساخت فصل ششم کشانده بود را برآورده نکرد.شاید از این منظر میتوان به این موضوع نگاه کرد که بعد از فوت خشایار الوند قلم به دست این مجموعه جدای از شوک بزرگی که به تیم سازندگان پایتخت وارد شد اتاق فکر این مجموعه نیز آنچنان که بایدنتوانست از پس کل ماجرا بر بیاید و حالا به جرات می توان گفت که پایتخت ششم با حضور ستاره های محبوب خودهمچون مهران احمدی ، محسن طنابنده ، احمد مهران فر، ریما رامین فر ، هومن حاجی عبداالهی و… متحمل شکست تخلی خود که پاشنه آشیل آن فقدان یک داستان خود بود.

اما ازاین نکته نیز نمیتوان بی تامل عبودکرد، اینکه گویی محسن تنابنده و آرش عباسی در ساخت و شکل گیری فرم داستان تمام تلاش خود را بکار نگرفته باشند و آنطور که بایدپای این مجموعه عرق همیشگی خود را لحاظ نکرده اند که شایداین موضوع بی ربط به کدورت بین محسن تنابنده و صداو سیما نداشته باشدکه اعتراض به سانسور های پی در پی و اعلام خداحافظی باتلویزیون از نشانه های آن بود.

با ما در اینستاگرام بازینام همراه باشید